ANTONI VIVES FIERRO

Vives Fierro comezou na idade de quince anos os seus estudos en Llotja de Barcelona, e, a continuación, continuar a súa formación no Círculo Artístico de Sant Lluc. En este último el era un alumno de José María Garrut e o escultor Thomas Bel. En 1961 trasladouse a París, e o ano seguinte, el estreou individualmente en Cartagena. Dous anos máis tarde, el realizou a súa primeira exposición individual en Barcelona, na Sala Rovira. A partir de 1970 reside estacional en Londres, onde el atopou temas para moitos dos seus cadros, ademais de organizar varias mostras (1971, 1973). Desde os anos oitenta re-centrar o seu traballo na cidade de Barcelona, e a mediados dos anos noventa será na Habana o tema da súa pintura. El exhibiu en todo o mundo, en cidades como Londres, Xenebra, Dusseldorf, París, Montevideo, Atenas, Nova York, a Habana ou Beirut, ademais de sobre unha base regular en Madrid e Barcelona desde os anos sesenta. Vives Fierro é un artista de versátil usa diferentes técnicas nas súas pinturas, aínda que durante os últimos anos, optou por a combinación de aceite e collage. Desenvolveu un estilo figurativo influenciado por correo-impresionismo, centrado nas cuestións urbanas ou suburbiales que lle deu fama, pero tamén é dedicado á paisaxe. Dentro da súa produción como un artista gráfico pódese destacar a súa carteis de natureza comercial e un memorial. O seu traballo foi recoñecido con varios premios, incluíndo a Medalla de Ouro e o Premio Gerona Pintura (1979), a Ricard Canles (1980), o Clau de Barcelona (1998), a Cruz de Sant Jordi (2002) Premio e a Joan Fuster Ensaio (2003). En 1997 recibiu o Premio da Generalitat de Catalunya para o deseño da "Joia de a Sardana". O seu traballo pode ser atopado nos xogos Olímpicos Museo de Lausanne, o museo Reina Sofía de Atenas, o Arte Contemporánea de Montevideo, o FC Barcelona ou a Fundación Caixa de Pensións, entre moitas outras coleccións públicas e privadas.